Van jongs af aan ben ik tussen en met de honden opgegroeid. Als baby een klein hondje naast me, Fanny 1:



Als peuter deelde ik de box met Fanny 2 en Fanny haar mand met mij:





Ook als we bij vrienden van m`n ouders op bezoek gingen in het Westland, hadden de meesten wel (waak)honden waar ik ook altijd mee in de weer was:



Ik speelde en deelde alles met ze:





Deze laatste foto is genomen voor de wandeling waarin Fanny 2 ( een soort kooikermix) voor m`n ogen dood gereden werd. Het halsbandje zat EEN oogje te los als anders en bij het oversteken van een drukke weg ( we stonden halverwege), rook zij waar we heen gingen en wurmde zich uit de band en rende over. Het beeld staat voor altijd op m`n netvlies en nog altijd ben ik erg huiverig voor verkeer en honden...
We kregen toen een konijn als troost.... Na twee weken haalde m`n oom het konijn bij ons weg en wees ons waar een nestje op de boerderij te vinden was, nadat ik het konijn vooral hondendingen wilde leren en zelfs ging uitlaten. Ik was m`n tijd veeeeeeeeer voor uit, whoehahahahahaha!
Ik weet nog goed als vier jarig meisje, dat ik mocht kiezen: mee de hond gaan uitzoeken of Sesamstraat kijken... Ik ging mee. Op de boerderij liepen verschillende honden, waaronder een prachtige zwarte pup die ik wel heeeeeeel graag wilde. M'n vader en broer wilden liever voor het hondje gaan van een half jaar oud, twee druppels water ons vorig hondje. Ach, ik vond het best. En we namen Floris ( teefje) mee. Ooit zijn we nog eens terug gegaan naar de boerderij. Voor op het erf stond een kalf van een zwarte hond te blaffen.... yep... het kleine pupje... whoehahahaha. Mijn tijd zou nog wel komen, gniffel!
Met Floris ben ik echt opgegroeid. Het hondje is op 16- jarige leeftijd heen gegaan, twee maanden nadat ik op kamers was gegaan. Die twee maanden heeft ze ook alleen maar in de gang gelegen om te wachten tot ik thuis zou komen. Uiteindelijk kreeg ze een hernia en moest ze ingeslapen worden. Ik heb echt alles met het hondje gedaan. Had ik een hondenprogramma gezien, ging ik de volgende dag dit aan haar leren. Ze was echt alles voor me. Ze was alleen niet zo actief en veeeeeeeeeel te zwaar. Maar echt een maatje voor het leven!